Książę Wilhelm i Kate Middleton zaręczyli się w październiku 2010 podczas dziesięciodniowej wycieczki do Kenii. Zaręczyny zostały oficjalnie ogłoszone 16 listopada 2010. Wilhelm podarował Kate pierścionek zaręczynowy, który był pierścionkiem zaręczynowym jego matki Diany Spenser. Para pobrała się 29 kwietnia 2011 w opactwie westminsterskim. 9 kwietnia 2011 o godzinie 12:20 Catherine i książę Wilhelm oficjalnie zostali małżeństwem. Na ślub zostało zaproszonych 1900 gości. Nie podpisali intercyzy. Tuż po ceremonii ślubnej udali się na uroczyste przyjęcie u królowej Elżbiety II po którym pojawili się wspólne na balkonie pałacu Buckingam. Oprócz oficjalnej części wesela, wzięli udział także w zorganizowanej wieczorem uroczystej kolacji u księcia Karola, który, oprócz oficjalnego obiadu, specjalnie dla nowożeńców zorganizował imprezę taneczną, na której obecni byli przyjaciele i rodzina pary młodej.
Oprócz tego kilka dni później państwo młodzi zapowiedzieli już całkiem prywatną zabawę taneczną w gronie najbliższych przyjaciół i znajomych. Elżbieta II przyznała Wilhelmowi z okazji ślubu tytuły księcia Cambridge, hrabiego Strathearn oraz barona Carrickfergus. Jego małżonka została więc księżną Cambridge, hrabiną Strathearn i baronową Carrickfergus.
Lady Gabriella Windsor
Śluby królewskich rodzin zawsze są zachwycające. Lady Gabriella Windsor poślubiła Thomasa Kensingtona w kaplicy św. Jerzego w Windsorze. Para pobrała się 18 maja 2019 na zamku Windstor. Ślub Gabrielli miał wiele wspólnego z Harrym i Megan. Odbył się on prawie w rocznicę ich ślubu. Wesele Gabrielli odbywało się w posiadłości Harrego i Megan. To ulubione miejsce na królewskie wesela, tam też było wesele księżniczki Eugenii i Jacka Brooksbanków.
Lady Gabriella jest córką wnuka króla Jerzego V i brata królowej Elżbiety, Michaela z Kentu. Jej popularność do dnia ślubu była na marginesie życia publicznego, nie lubiła mediów i rozgłosu.
Jej mąż Thomas Kingston, zrobił karierę jako finansista, został dyrektorem Devonport Capital. Historia już raz zbliżyła Thomasa do rodziny królewskiej, kiedy jego sympatią przez jakiś czas była Pippa Middelton. Wśród znamienitych gości znalazła się sama królowa Elżbieta z mężem.
Ślub jak z bajki
Zamek Windstor na zaślubimy przede wszystkim eksponował kwiatami. Były one wszędzie. Z racji tego że zamek sam z siebie jest otoczony wielkim ogrodem, ślub wyglądał jak z bajki. Dekoracją zajmował się słynny projektant kwiatowych dekoracji ślubnych Paul Thomas https://paulthomasflowers.co.uk/weddings/ Gości zachwyciły kwitnące jabłonie, ozdobne wiśnie, i jasne odmiany krzewów róż.
Suknia panny młodej została zaprojektowana przez Luisę Beccaria, podczas gdy monarcha miał na sobie różowy płaszcz o linii A oraz liliowo-różową jedwabną sukienkę Stewarta Parvina.
Pozazdrościć można królewskiej parze miejsca zaślubin. To zamek Windsor.
Diana Spenser & Karol Windsor
Ślub księcia Karola i Lady Diany Spencer odbył się w środę 29 lipca 1981 r. w katedrze św. Pawła w Londynie w Wielkiej Brytanii. Pan młody był następcą tronu brytyjskiego, a panna młoda była członkiem rodziny Spencerów.
Ceremonia była tradycyjną ceremonią ślubną kościoła anglikańskiego. Dziekanem katedry św Pawła , Alan Webster , przewodniczył w służbie, a arcybiskup Canterbury , Robert Runcie przeprowadzone małżeństwa. Wśród obecnych było wielu członków innych rodzin królewskich, republikańskich głów państw i członków rodzin panny młodej i pana młodego. Po ceremonii para w tradycyjny sposób pojawiła się na balkonie Pałacu Buckingam. Wielka Brytania obchodziła tego dnia święto narodowe z okazji ślubu. Ceremonia miała wiele uroczystych aspektów, w tym korzystanie z powozów państwowych oraz role dla piechoty i kawalerii domowej.
Ich małżeństwo było powszechnie określane jako „bajkowy ślub” i „ślub stulecia”. Obejrzało go szacowana na całym świecie widownia telewizyjna licząca 750 milionów ludzi. W całej Polsce odbywały się imprezy z okazji ślubu. Z tej okazji w Wielkiej Brytanii odbyło się wiele imprez ulicznych. Para rozstała się w 1992 roku i rozwiodła się w 1996 roku po piętnastu latach małżeństwa
Zaręczyny
Książę Karol znał Lady Dianę Spencer d kilku lat. Po raz pierwszy spotkali się w 1977 roku, kiedy Charles spotykał się z jej starszą siostrą Lady Sarą. Poważnie zainteresował się nią jako potencjalną panną młodą w 1980 r., Kiedy byli gośćmi na weekend na wsi, gdzie obserwowała, ich grę w polo. Zaprosił ją na weekend żeglarski do Cowes na pokładzie królewskiego jachtu Britannia, gdy ich związek zaczął się rozwijać. Potem nastąpiło zaproszenie do Balmoral Castle , szkockiego domu rodziny królewskiej, na spotkanie z rodziną. Diana została dobrze przyjęta w Balmoral przez królową Elżbietę II ,Książę Filip i Królowa Elżbieta Królowa Matka . Para miała wtedy kilka randek w Londynie. Diana i Charles widywali się od około sześciu miesięcy, kiedy 3 lutego 1981 roku oświadczył się w żłobku w zamku Windsor. Diana zaplanowała wakacje na następny tydzień i Charles miał nadzieję, że wykorzysta czas na rozważenie odpowiedzi. Diana się zgodziła, ale ich zaręczyny były utrzymywane w tajemnicy przez kilka następnych tygodni. Diana twierdziła później, że para spotkała się w sumie tylko 13 razy przed ogłoszeniem zaręczyn.
Ich zaręczyny stały się oficjalne w dniu 24 lutego 1981 r. a para udzieliła ekskluzywnego wywiadu. Podczas publicznego ogłoszenia zaręczyn Diana miała na sobie „kobaltowo-niebieski garnitur ze spódnicą” brytyjskiej wytwórni Cojana. Diana wybrała duży pierścionek zaręczynowy, który składał się z 14 diamentów pasjansa otaczających 12-karatowy owalny niebieski szafir cejloński osadzony w 18-karatowym białym złocie który był podobny do pierścionka zaręczynowego jej matki. Pierścionek został wykonany przez jubilerów koronnych Garrarda . W 2010 roku stał się pierścionkiem zaręczynowym Katarzyny, księżnej Cambridge .Królowa Matka podarowała Dianie szafirową i diamentową broszkę jako prezent zaręczynowy. Seria zdjęć zrobionych przez hrabiego Snowdon została opublikowana w Vogue w lutym 1981 r. Z okazji zaręczyn. Clayton Howard zrobił makijaż Diany, a John Frieda zrobił jej włosy do oficjalnego portretu.
Dwie noce przed ślubem odbył się uroczysty bal w Pałacu Buckingham po którym królowa wydała obiad dla 90 osób. Odbyło się również przyjęcie z tańcami dla 1500 osób. Wśród zaproszonych byli członkowie i personel królewskiego dworu. W noc poprzedzającą ślub 150 osób, w tym głowy państw i rządów, zostało zaproszonych na obiad z królową.
W serii taśm nagranych do jej biografii z 1992 roku Diana powiedziała, że przypomniała sobie, jak na krótko przed ślubem odkryła bransoletkę, którą Charles kupił swojej wieloletniej kochance Camilli Parker Bowles. Ze względu na swoje podejrzenia chciała odwołać ślub, ale siostry odrzuciły ją.
Ślub
Ślub odbył się 29 lipca 1981 r. W katedrze św. Pawła zgromadziło się 3500 gości. Karol i Diana wybrali St Paul’s zamiast Westminster Abbey, tradycyjnego miejsca królewskich ślubów, ponieważ St. Paul’s oferował więcej miejsc siedzących i pozwolił na dłuższą procesję przez Londyn.
Ceremonia była tradycyjny Kościół Anglii usługi ślubne, przewodniczył Najprzewielebniejszy Robert Runcie , arcybiskupa Canterbury ,a Very wielebny Alan Webster , Deanem od katedry św . Dwa miliony widzów ustawiło się na trasie procesji Diany z Clarence House , a 4000 policjantów i 2200 wojskowych zarządzało tłumami. Zwiększono bezpieczeństwo i stacjonowali strzelcy wyborowi ze względu na potencjalne zagrożenie atakiem irlandzkich partyzantów republikańskich. Wzrosły również kontrole bezpieczeństwa na lotniskach. Koszt ślubu został później oszacowany na łącznie 48 milionów dolarów (od 70 do 110 milionów dolarów po uwzględnieniu inflacji), a 600 000 dolarów wydano na ochronę.
W procesji uczestniczyły pułki z krajów Wspólnoty Narodów , w tym Królewski Pułk Kanady .
O godzinie 10:22 czasu BST królowa i rodzina królewska zostały zabrane do katedry w ośmiu wagonach. Książę Walii w 1902 State Landau, który później wykorzystano po ceremonii, aby zabrać parę z powrotem do Pałacu Buckingham. Lady Diana przybyła do katedry w Glass Coach ze swoim ojcem, Johnem Spencerem ; eskortowało ją sześciu konnych policjantów Metropolitan Police. Przybyła prawie punktualnie na ceremonię 11:20 BST. Wagon był zbyt mały, aby pomieścić ich dwoje wygodnie ze względu na obszerną sukienkę i tren.Gdy orkiestra grała dobrowolnie Trumpet , hymn Jeremiah Clarke’apanna młoda przeszła przez trzy i pół minuty do ołtarza.
Diana przypadkowo zmieniła kolejność imion Karola podczas składania ślubów, mówiąc „Philip Charles Arthur George” zamiast prawidłowego „Charles Philip Arthur George”. Nie obiecała mu „posłuszeństwa” w ramach tradycyjnych ślubowań. To słowo zostało wyeliminowane na prośbę pary, co wywołało sensację w tamtym czasie. Charles również popełnił błąd. Powiedział, że zaoferuje jej „twoje dobra” zamiast „moich ziemskich dóbr”. Zgodnie z tradycją obrączki pary zostały wykonane z walijskiego złota z kopalni Clogau St David w Bontddu .Tradycja używania walijskiego złota w obrączkach rodziny królewskiej sięga 1923 roku. Po ślubie Diana automatycznie uzyskała tytuł księżnej Walii .
Inni obecni przedstawiciele kościoła, którzy modlili się po nabożeństwie, to były arcybiskup Canterbury, Donald Coggan , kardynał Basil Hume , prawy wielebny Andrew Doig i wielebny Harry Williams CR.
Muzyka
Muzykę do mszy wykonały trzy chóry, trzy orkiestry i zespół fanfarowy. Były to Chór Bacha , Chór Katedry św. Pawła, Chór Kaplicy Królewskiej, Orkiestra Opery Królewskiej, Philharmonia Orchestra i English Chamber Orchestra oraz zespół fanfarowy Królewskiej Szkoły Wojskowej. Chóry prowadził Barry Rose , chórmistrz w katedrze św. Pawła. Organista katedry, Christopher Dearnley ; i jego podorganista, John Scott ; grał na organach. Orkiestrę Royal Opera House, Philharmonia Orchestra i English Chamber Orchestra poprowadziliSir David Willcocks , który był dyrektorem Royal College of Music i Chóru Bacha; Richard Popplewell , organista w Chapel Royal; oraz Sir Colin Davis , który był dyrektorem muzycznym Covent Garden. Muzyka i pieśni użyte podczas wesela obejmowały „ Marsz księcia Danii ”, „ I Vow to Thee, My Country ”, „ Pomp and Circumstance No.4 ” oraz brytyjski hymn narodowy („God Save the Królowa ”) . Nowozelandzka sopranistka Kiri Te Kanawa zaśpiewała „Let The Bright Seraphim” z GF Handel
Odzież
Suknię ślubną Diany wyceniono na 9 000 funtów ( równowartość 800 funtów w 2020 r.). Sukienka została uszyta z jedwabne tafty w kolorze kości słoniowej , ozdobiona koronką, ręcznym haftem ,cekinami i 10 000 pereł. Został zaprojektowany przez Elizabetch & Davida Emanuela i miał ośmiometrowy tren z tafty z kości słoniowej i antycznej koronki. Suknia została zaprojektowana zgodnie z życzeniem Diany, która chciała, aby miała najdłuższy tren w historii królewskiego ślubu. Panna Młoda nosiła rodowa tiarę na welon z jedwabnego tiulu w kolorze kości słoniowej, a fryzjer Kevin Shanley ułożył jej krótkie fryzury. Nosiła parę butów Clive Shilton na niskim obcasie „z ręcznie malowanymi inicjałami C i D na jej łukach”. W zwyczajowych motywach ślubnych „ Coś starego, coś nowego, coś pożyczonego, coś niebieskiego ”, suknia ślubna Diany miała antyczną koronkę „wykonaną z tkaniny przędzonej na brytyjskiej farmie jedwabiu” („stara”), Rodzinna tiara Spencer i kolczyki jej mamy, („pożyczone”) oraz niebieska kokardka wszyta w pas („niebieska”). Oficjalnym środkiem zapachowym królewskiego ślubu był Houbigant Parfum, najstarsza francuska firma zapachowa. Diana wybrała kwiatowy zapach Quelques Fleurs, który zawierał „nuty tuberozy, jaśminu i róży”. Zgłoszono, że przypadkowo rozlała perfumy na część sukienki, którą później zakryła ręką podczas ceremonii. Panna młoda miała również kapcie wykonane z ręcznie robionego jedwabiu w kolorze kości słoniowej z haftem perłowym i cekinowym. Barbara Daly wykonała makijaż panny młodej na ceremonię.
Na polecenie królowej David Longman przygotował dla panny młodej dwa podobne bukiety, które zawierały ” gardenias , stephanotis , storczyk odontolglossum, konwalia , róże Earl Mountbatten, frezja , veronica , bluszcz , mirt i trasdescantia”.
Charles miał na sobie pełny mundur dowódcy marynarki. Nosił również gwiazdki z orderu Podwiązki i Oset, srebrny jubileuszowy medal królowej oraz „królewski szyfr księcia Walii w złocie na naramiennikach na obu ramionach”. Nosił „miecz w pełnym stroju z chwostem w złocie”.
Uczestnicy
Para królewska miała siedmiu pomocników ślubnych. Jedenaście-letni Nicholas Windsor syn księcia i księżnej Kentu i osiem-letni Edward van Cutsem, godsons Księcia Walii, strona chłopców. Druhny Diany to siedemnastoletnia lady Sarah Armstrong-Jones , córka hrabiego Snowdon i księżnej Małgorzaty ; trzynastoletnia India Hicks , wnuczka hrabiego Mountbatten z Birmy i córka Davida i lady Pameli Hicks ; sześcioletnia Catherine Cameron, córka Donalda i Lady Cecil Cameron oraz wnuczka Markiz Lothian ; jedenastoletnia Sarah-Jane Gaselee, córka Nicka Gaselee i jego żony; oraz pięcioletnia Clementine Hambro, córka Ruperta Hambro i pani Hambro oraz wnuczka Lorda i Lady Soames oraz prawnuczka Winstona Churchilla . Książęta Andrzej i Edward byli zwolennikami księcia Walii (odpowiednik „ drużby ” na królewskim weselu).
Goście
Główny artykuł: Lista gości weselnych księcia Karola i Lady Diany Spencer Robert Muldoon i jego żona Thea Muldoon na królewskim weselu
Obecni byli wszyscy gubernatorzy generalni królowej , a także koronowane głowy Europy, z wyjątkiem króla Juana Carlosa i królowej Hiszpanii Zofii . (Królowi hiszpańskiemu „doradzono”, aby nie uczestniczył w spotkaniu ze strony swojego rządu, ponieważ miesiąc miodowy nowożeńców obejmował postój na spornym terytorium Gibraltaru ). Większość europejskich wybrani szefowie państw należały do gości, z wyjątkami od prezydenta Grecji , Constantine Karamanlis (który spadł z powodu Grecji wygnany król, Konstantyn II , krewny i przyjaciel oblubieńca, został zaproszony jako ” Król Hellenów ”),, Patrick Hillery (któremu Taoiseach Charles Haughey odradził uczestnictwo w sporze dotyczącym statusu Irlandii Północnej ). Pierwsza Dama Nancy Reagan reprezentowała Stany Zjednoczone na weselu. Wśród innych zaproszonych byli przyjaciele pary, a panna młoda zaprosiła na wesele personel przedszkola, w którym pracowała. Spike Milligan i Harry Secombe byli wśród artystów, którzy zostali zaproszeni na ceremonię przez Księcia Walii.
Recepcja
Para wraz ze 120 gośćmi udała się do Pałacu Buckingham na śniadanie weselne po ceremonii. Diana i Charles tradycyjnie pojawili się na balkonie Pałacu Buckingham o 13:10 czasu BST i zachwycili tłum, kiedy się całowali, zapoczątkowując tradycję całowania panny młodej na balkonie. W nocy nad Hyde Parkiem pokazano fajerwerki i zapalono 100 latarni w całym kraju, aby uczcić królewskie wesele.
Para miała 27 tortów weselnych . Siły Zbrojne Marynarki Wojennej dostarczyły oficjalny tort weselny. David Avery, główny piekarz w szkole gotowania Royal Naval w Chatham Kent, zrobił ciasto przez 14 tygodni. Zrobili dwa identyczne ciasta, na wypadek gdyby jeden był uszkodzony. Herb księcia Walii i herb rodziny Spencer zostały wykorzystane do dekoracji pięciostopowego, warstwowego ciasta owocowego, które ważyło 225 funtów. Drugi tort weselny pary został stworzony przez belgijskiego cukiernika SG Sendera , który był znany jako „wytwórca ciast dla królów”. Kolejny tort weselny stworzył szef kuchni Nicholas Lodge; Szef kuchni Nicholas przygotował wcześniej tort urodzinowy Królowej Matki, a także zlecił wykonanie tortu na chrzciny dla księcia Harry’ego. Kawałek tortu weselnego pary został później sprzedany na aukcji Julien’s Auctions w 2018 roku i szacowano, że sprzedaje się między 800 a 1200 USD.
Szacuje się, że na całym świecie ceremonię obejrzało 750 milionów ludzi a liczba ta rzekomo wzrosła do miliarda, gdy przybywa słuchaczy radiowych, chociaż nie ma możliwości zweryfikowania tych liczb. Wydarzenie było transmitowane w 50 krajach przez blisko 100 stacji telewizyjnych. Ceremonia ślubna została pozytywnie przyjęta przez społeczeństwo i według The New York Times symbolizowała „ciągłość monarchii” w Wielkiej Brytanii. [Wiele ceremonii i przyjęć odbyło się w różnych miejscach przez publiczność w celu uczczenia tej okazji w całej Wielkiej Brytanii. Ślub był szeroko transmitowany w telewizji i radiu w wielu krajach, a kanały informacyjne relacjonowały ceremonię w różnych językach. Poeta Laureat z Wielkiej Brytanii John Betjeman wydał wiersz na cześć pary.
Grupa ludzi opuściła Londyn i udała się do Francji i Irlandii w proteście na wesele, podczas gdy niektórzy wypuszczali czarne balony nad Londynem podczas ślubnej procesji.
Prezenty
Para otrzymała prezenty od zagranicznych urzędników, w tym „grawerowaną szklaną misę Steubena i ręcznie robioną porcelanową porcelanę autorstwa Boehma” ze Stanów Zjednoczonych, zestaw antycznych mebli i „akwarelę lochów” autorstwa Kanadyjczyka Roberta Batemana dla księcia Karola, a także „ duża broszka ze złota, diamentów i platyny dla Diany z Kanady, ręcznie robione srebrne półmiski z Australii, „całkowicie wełniany dywan w krośnie” z Nowej Zelandii, „pasujący diamentowo-szafirowy zegarek, bransoletka, wisiorek, pierścionek i kolczyki” z tronu Arabii Saudyjskiej , a „mały obraz olejny amerykańskiego artysty Henry Kohler księcia Karola gry polo”, a zegar w stylu Art Deco przez Cartiera główny projektant „s Daniel Ciacquinot. Rada Okręgu Edynburga była jedną z organizacji, które przekazały darowiznę na cele charytatywne na cześć ślubu pary i przekazały 92 500 dolarów Thistle Fund, „organizacji charytatywnej na rzecz osób niepełnosprawnych”. Rada Greater Manchester zaoferowała staże inżynierskie dla niewielkiej liczby bezrobotnych młodych ludzi, a Uniwersytet Cambridge wysłał „zapasową kopię książki The Complete English Traveller ” Roberta Sandersa . Worshipful Company of Glovers of London wręczyła parze rękawiczki wykonane ze skóry, jedwabiu i bawełny. Szereg z tych prezentów wystawiono w Pałacu św. Jakuba od 5 sierpnia do 4 października 1981 r.
Miesiąc miodowy
Znak „nowożeńcy” został przymocowany do landau przez książąt Andrew i Edwarda. Para została przewieziona przez Westminster Bridge, aby złapać pociąg ze stacji Waterloo do Romsey w Hampshire i rozpocząć miesiąc miodowy. Para wyszła ze stacji Waterloo w British Royal Train + 975025 Caroline . Udali się na Broadlands , gdzie rodzice księcia Karola spędzili noc poślubną w 1947 roku. Przebywali tam przez trzy dni a następnie polecieli do Gibraltaru , gdzie weszli na pokład królewskiego jachtu Britannia.na jedenastodniowy rejs po Morzu Śródziemnym , odwiedzając Tunezję, Sardynię , Grecję i Egipt. Następnie polecieli do Szkocji, gdzie reszta rodziny królewskiej zebrała się w zamku Balmoral i spędzili czas w domku myśliwskim na terenie posiadłości. W tym czasie prasa miała zaaranżowaną możliwość robienia zdjęć. Pomimo ich szczęśliwego wyglądu, podejrzenia Diany co do Charlesa, który darzył jego byłą kochanką Camillę, wzrosły, gdy zdjęcia Camilli wypadły z jego dziennika, a Diana odkryła, że ma na sobie spinki do mankietów, które dostał od Camilli. Zanim para wróciła z miesiąca miodowego, ich prezenty ślubne zostały wystawione w St James’s Palace .
.jpg){kind=link}