Zabawy weselne, konkursy, atrakcje, niespodzianki. Organizujemy je nie tylko w czasie oczepin, ale także z powodzeniem możemy je wpleść w bloki taneczne.
Wybór zabaw jest duży, i naprawdę można zaskoczyć gości czymś oryginalnym, na poziomie, i nie koniecznie połączonym z alkoholowymi karniakami.
Do tego jeśli mamy dobrego obrotnego DJa, wodzireja, czy zespół, który nie przeciąga w nieskończoność zbierania chętnych do zabawy, nie marnuje cennych chwil na sprawy organizacyjne i wyjaśnianie zasad, to zabawy bedzięcie z pewnością mile wspominać, i zintegrują one rodziny Panny Młodej i Pana Młodego.
Zabawy taneczne
Najlepsze zabawy weselne to zabawy taneczne, ale zorganizowane z pomysłem, na miarę możliwości Pary Młodej, gości i sali weselnej.
Belgijka
Belgijka – taniec ludowy, popularny szczególnie we Francji i tańczony w parach ustawionych w kole, z wymianą partnerów.
Osoby dobierają się w pary damsko-męskie. Następnie należy utworzyć dwa koła: mniejsze mężczyzn w środku, większe kobiet na zewnątrz.
- Pary wykonują 4 kroki w przód, obrót i 4 kroki w tył.
- 4 kroki w przód, obrót, 4 kroki w tył.
- Doskok do siebie, odskok, zmiana miejsc.
- Doskok do siebie, odskok, zmiana miejsc
- Partner wraca do wewnętrznego koła na swoje pierwotne miejsce, a partnerka wraca do zewnętrznego koła, ale do następnego partnera do tyłu [w polskiej wersji do przodu
Zabawa w Karetę
Jaka to melodia
Zabawa w kapelusze
Zabawa Krasnoludek
Zabawa z cygankami
Jedzie pociąg z daleka
Kazaczok
Kankan
Zorba
Ten weselny taniec który tańczycie różni się bardzo od oryginału. Czy wiecie że prawdziwy taniec pochodzący z Grecji jest jednym z najtrudniejszych układów choreograficznych? Na naszych polskich weselach tańczymy jedynie jego uproszczoną wersję do jednego kroku tanecznego. Tańczą na naszych weselach zwykle mężczyźni , podczas gdy prawdziwy taniec jest tańcem grupowym, i uczestniczy w nim tyle samo kobiet. Jest bardzo subtelny, pełen zwrotów rytmicznych. Ciekawostka jest że niektóre elementy tańca stanowią oficjalną część państwowych ceremonii powitalnych dla innych głów państwa, jak też zmiany warty greckiego odpowiednika Grobu Nieznanego Żołnierza.
Zabawy oczepinowe
Przeciąganie sznurka
Jazda na rowerze i na nartach
Czerwone majteczki
Układanka Litery
Polonez
Polonez (fr. polonaise, la polonaise, wł. la polacca, zwany też tańcem polskim) – polski taniec narodowy, dawniej nazywany tańcem dworskim. Jest to taniec kołowy, korowodowy[1].
Nazwa polonez zapożyczona została z języka francuskiego – polonaise. Taniec utrzymywany jest w metrum trójdzielnym, tempie umiarkowanym i rytmice ósemkowej z dwiema szesnastkami na „i” pierwszej miary; korowód par, poruszających się krokiem dostojnego chodu po liniach krętych i prostych dobieranych przez prowadzącego. Od początku XIX wieku uznawany jest powszechnie za najstarszy taniec narodowy, którego forma kultywowana wśród warstw wyższych stanowiła uszlachetnioną wersję tańców obecnych od wieków w polskim społeczeństwie[1].
